آیا این یکی است؟
نه مانند دیگران در طول دهه ها – آنهایی که صلاحیت نداشتند، بیش از حد بها داده شده بودند، بی دندان و بدون دست که به آنها تکیه می شد و به پایان می رسید.
بعد از این همه سال، آیا کالب ویلیامز کسی است که باعث می‌شود خرس‌ها و هوادارانشان تاریخ ناامیدکننده تیم را در کوارتربک فراموش کنند؟ درباره کریگ کرنزل، جاناتان کوئین، ریک میرر، کید مک‌ناون، مایک گلنون و کالب هانی؟ درباره نوسانات سنگین میچ تروبیسکی و جاستین فیلدز؟
زمانی که خرس ها پنج شنبه شب در درفت NFL شماره 1 را انتخاب کنند، رویایی به حقیقت می پیوندد. اگر ویلیامز به همان اندازه ای که تبلیغ می شود خوب باشد، بازیکن سابق یو اس سی استادیومی به نام او خواهد داشت، زمانی که فرنچایز 25 سال آینده یک ورزشگاه جدید بخواهد.
رایان پاولز، مدیر کل، کارت‌هایش را نزدیک جلیقه‌اش نگه می‌دارد، اما اگر از انتخاب شماره 1 ویلیامز استفاده نکند، چیزی بیش از ناراحتی خواهد بود. در جایی، کسی شروع به چیدن سنگ قبر خالی با اسکنه می کند.
هیچ چیز در NFL تضمین نشده است، و مطمئناً در هالاس هال نیست، اما شکی نیست که ویلیامز بهترین کوارتربک در کلاسی است که بیش از چند بازیکن خوب دارد. حق با شماست: لهستانی‌ها کاملاً مطابق با تاریخ خرس‌ها هستند که بر خلاف عقل مرسوم عمل کنند و یک کوارتربک دیگر را پیش‌نویس کنند، اما اکنون زمان بازی قهرمان نیست. فرنچایز قبلاً چنین فرصتی را نداشته است. وقت آن است که با چیزهای مطمئن فرضی بروید. همه چیز به این واقعیت اشاره دارد که کودک ارزشش را دارد. او می تواند همه پرتاب ها را انجام دهد و می تواند بدود. او فقط نمی‌خواهد عالی باشد، اگر در NFL عالی نباشد، شوکه می‌شود. تنها باری که خرس‌ها چنین چیزی را دیده‌اند، از طریق خط کشمکش است.
خطرات و مزایای آن بسیار زیاد است. اگر لهستانی ها در مورد ویلیامز و جیدن دانیلز از LSU اشتباه کنند یا دریک می از کارولینای شمالی به پاتریک ماهومس امسال تبدیل شود، باعث می شود رایان پیس، مدیر کل سابق Bears، گیج به نظر برسد. اما اگر حق با لهستانی ها در مورد ویلیامز باشد، اگر این بچه استعدادی است که هر دهه یک بار در آن حضور دارد، مجسمه ای بیرون استادیوم کالب ویلیامز/کاستکو خواهد گرفت.
بله، واقعاً عجیب است و بیش از آن که منحرف کننده باشد. کوهی از تاریخ زشت که با یک جمله از راجر گودل کنار زده شد، درست مثل آن؟ این ایده است. صفر تا 60 مایل در ساعت در یک چشم به هم زدن. این پاداش ده ها سال دفاع متوسط یا بد است. در اینجا نحوه برنده شدن در لاتاری کار می کند.
دردهای رشد فرصت خوبی برای ویلیامز است. سی‌جی استراد از تگزاس‌ها – یکی دیگر از مدافعان خرس‌ها که می‌توانست پیش‌نویس کند – در سال 2023 فصل تازه‌کاری فوق‌العاده‌ای داشت، اما او یک ناهنجاری است. بچه‌های نوپا می‌افتند، توله‌ها با هم کنار می‌آیند و کوارترهای جوان با هم مبارزه می‌کنند. ویلیامز مبارزه خواهد کرد.
اما اینجا هیچ فایده‌ای ندارد. ما می دانیم که او باید چه کسی باشد و او نیز همینطور است، به همین دلیل است که او در مورد برنده شدن در 8 سوپربول، یک بیشتر از رکورد هفت تام بردی، صحبت کرده است. شما می خواهید به او بگویید سرعتش را کم کند، اما می دانید بچه های این روزها.
من فشاری که همه اینها بر یک جوان 22 ساله وارد می کند را درک می کنم. اما گریزی از عناصر وجود ندارد: حق رای دادن اصلی NFL، فاجعه کوارتربک در 75 سال گذشته و انتخاب شماره 1 درفت کلی. پس انداز را شروع کن، ناجی.
شیکاگو به دست بسیاری از پیامبران دروغین افتاده است. این، آن نیست. مراقب قدرت و دقت بازوی ویلیامز باشید. وقتی آن را ببینید، بالاخره متوجه خواهید شد که چه چیزی را از دست داده اید. می دانم، می دانم: او فصل گذشته بازی سختی را مقابل نوتردام داشت، با یک پاس تاچ داون و سه قطع توپ در باخت. هر طرفدار فایتینگ ایرلندی و هر طرفدار فیلدز که نمی تواند رها کند، همه چیز را به شما خواهد گفت. اما او در ادامه فصل 29 پاس TD و دو قطع توپ داشت. شاید ارزش تامل را داشته باشد. فقط یک اندیشه.
صحبت از ساختن ویلیامز خواهد بود تا در صورت شکست ناگزیر بتوانیم او را از بین ببریم. ببین، من زخمی روی چشمانم از تماشای خرس‌های بی‌تفاوت دارم. من کمی تسکین نوری می خواهم. و شما نیز انجام می دهید. تماشای یک بازیکن بزرگ چقدر لذت بخش تر از بحث در مورد خوب یا بد بودن فیلدز است؟
آیا کالب ویلیامز یکی است؟ هیچ فایده ای ندارد که فکر کنیم او نیست. حالا او تنها است، اجابت دعای هواداران خرس. آنها به زودی متوجه خواهند شد که آیا کسی در آنجا گوش می دهد یا خیر. اما در حال حاضر، آنها باید از چیزی که قبلاً نداشته اند لذت ببرند: یک مدافع واقعی واقعی.