مروری بر رویای یک شب نیمه تابستان اثر جافری باله: جشنی شاد

هنگامی که پرده احیای باله جافری رویای شب نیمه تابستان در پنجشنبه شب بالا رفت، بلافاصله و به صراحت یک بار دیگر مشخص شد که خلقت الکساندر اکمن، طراح رقص سوئدی، چیزی جز یک باله معمولی است.

در سراسر صحنه پراکنده، رقصنده ها بر روی دریایی از یونجه جشن می گیرند (معلوم است که در واقع رافیای یونجه مانند است)، رشته های طلایی خود را پرتاب می کنند و تکان می دهند. این اولین صحنه از مجموعه صحنه های خیره کننده و هیجان انگیز این اثر عجیب، شگفت انگیز، تحریک آمیز و بسیار بدیع است.

اما به کار دو ساعته چه می گویید؟ اتفاق می افتد؟ عملکرد؟ تئاتر رقص شاید توصیف بهتری باشد. گاهی آرام و ایستا، گاهی با صدای بلند و شدید، یک روایت اپیزودیک ساده را با حرکات متنوعی ترکیب می کند، حتی برخی از آنها با کفش با کفش.

بیایید آن را بفهمیم. با وجود عنوان آشنا، این اثر ربطی به شکسپیر ندارد. در عوض، اکمن به سمت و سوی متمایز خود می رود و به انقلاب تابستانی و جشن صدها ساله اسکاندیناویایی گنبد تابستانی ادای احترام می کند.

کمپانی جافری اولین نمایش خود را در آمریکای شمالی در سال 2018 در سالن تئاتر Auditorium انجام داد، و بازگشت دو سوال بزرگ را برای شروع ایجاد کرد: نگاه کار به خانه اپرای لیریک، جایی که شرکت در اوایل سال‌های 2021-2022 در آن نقل مکان می‌کند، چگونه خواهد بود؟ فصل؟

پاسخ فوری عالی است. از آنجایی که حباب ها به طور کامل برای این تولید حذف می شوند و صحنه به یک جعبه سیاه غول پیکر با مناظر و نورپردازی جانبی و سقفی در معرض دید تبدیل می شود، هر فضایی که به اندازه کافی بزرگ باشد این کار را انجام می دهد.

برای تقویت حس مهمانی تابستانی، چندین رشته نور سفید روی جلوی صحنه آویزان است که در نور سبز غرق شده است و صداهای ضبط شده دلپذیر از آواز پرندگان هنگام ورود به سالن به تماشاگران خوشامد می‌گویند.

در شش سال، کارکنان جافری به طور قابل توجهی تغییر کرده اند. آیا این آخرین گروه از 47 رقصنده با همان اشتیاق به قطعه حمله خواهند کرد؟ پاسخ کاملاً مثبت است، با این کمپین که همان عملکرد پرانرژی، شاداب و مست کننده قبلی را ارائه می دهد.

افراد برجسته عبارتند از جرالدین مندوزا و خوزه پابلو کاسترو کوواس، که یک دونوازی آهسته و کاملاً وابسته به عشق شهوانی را در پرده دوم اجرا می‌کنند، و دیلان گوتیرز، که رویاهایش در کنار بانوی برجسته ویکتوریا جیانی، کل اکشن را هدایت می‌کنند.

چیزی که در این بار دوم به‌ویژه تأثیرگذار است، آهنگ پاپ و هیجان‌انگیز میکائل کارلسون، آهنگساز سوئدی است، با راک مستقل سوئدی آنا فون هاوسولف که به آوازهای جذاب و اخروی خود بازگشته است و در حال حرکت در اکشن اوست. این موسیقی توسط یک گروه صحنه شامل چهار نوازنده زهی از ارکستر لیریک اپرای اجرا می شود.

در حالی که ممکن است نیمه تابستان به یک کلاسیک تبدیل نشود که مخاطبان بخواهند بارها و بارها آن را ببینند، زیرا چیز زیادی برای بار دوم وجود ندارد، اما قطعاً یک تجربه حسی تازه و فراگیر است که ارزش یک بار دیدن را دارد.

احتمالاً چون این کار بسیار متنوع و پیچیده است، هیچ شرکت دیگری به جز Joffrey and the Royal Swedish Ballet که در سال 2015 عرضه شد، آن را انجام نداده است. جافری سزاوار این است که شش سال پیش فرصتی در Midsummer داشت و به اندازه کافی به آن ایمان داشت تا آن را برای مخاطبان جدید بازگرداند.