استیو آلبینی، مهندس و هنرمند افسانه‌ای استودیویی که آلبوم‌هایی را برای نیروانا، پیکسی‌ها، عیسی لیزارد، پی جی هاروی و تعداد بی‌شماری دیگر از نمادهای راک ایندی زیرزمینی تولید می‌کرد، درگذشت. او 61 سال داشت.
به گزارش Pitchfork، رهبر گروه های Shellac و Big Black روز چهارشنبه درگذشت.
برای بیش از سه دهه، آلبینی جادوی موسیقی خود را در Electrical Audio خود در خیابان بلمونت انجام داد و هزاران هنرمند را از سراسر شهر و سراسر جهان ضبط کرد.
استودیو مرگ او را برای رادیو WBEZ تایید کرد و افزود که آلبینی بر اثر حمله قلبی درگذشت.
آلبینی در 22 ژوئیه 1962 در پاسادنا، کالیفرنیا به دنیا آمد و در مونتانا بزرگ شد، به اوانستون نقل مکان کرد تا در دانشگاه نورث وسترن تحصیل کند و در آنجا از مدرسه مدیل در رشته روزنامه نگاری فارغ التحصیل شد.
آلبوم جدید این خواننده-گیتاریست و هم گروهش باب وستون و تاد ترینر به نام To All Trains هفته آینده در الکترونیک صوتی منتشر خواهد شد. گروه همچنین توری را برای حمایت از آلبوم جدید برنامه ریزی کرد که اولین آنها در ده سال گذشته بود.
در مصاحبه ای در سال 2021 با سان تایمز، از آلبینی پرسیده شد که آیا خود را موفق می داند یا خیر.
او به نیل استاینبرگ، ستون نویس سان تایمز گفت: «تا جایی که بتوانم به آن اهمیت بدهم، می گویم بله. من تمام عمرم را بدون هدف گذرانده‌ام، و فکر می‌کنم این بسیار ارزشمند است زیرا هرگز در حالت اضطراب یا نارضایتی نیستم. هیچ وقت احساس نمی کنم چیزی به دست نیاورده ام. من هرگز احساس نمی کنم که کارهای بیشتری برای انجام دادن وجود دارد. من احساس می کنم اهداف بسیار معکوس هستند. آنها به شما هدف می دهند و تا رسیدن به آن هدف، احساس استرس و نارضایتی می کنید و لحظه ای که به آن هدف خاص می رسید، هدف و ستاره هدایت کننده وجودتان را از دست می دهید. من همیشه سعی کردم همه چیز را به عنوان یک فرآیند ببینم. من می خواهم کارها را به گونه ای انجام دهم که بتوانم به آن افتخار کنم، پایدار، عادلانه و عادلانه برای همه کسانی که با آنها تعامل دارم. اگر بتوانم آن را انجام دهم، این موفقیت است و موفقیت یعنی فردا دوباره می توانم آن را انجام دهم.”
این داستان در حال تکامل است و به روز خواهد شد…