دیرینه شناس پل سرنا در طی یک تور روز پنجشنبه در حالی که در مورد بقایای بزرگترین تمساح جهان صحبت می کند روشن می شود.
او در آزمایشگاه فسیلی جدید خود در پارک واشنگتن می گوید که 40 فوت طول داشت و حتما دایناسورها را خورده است.
استاد معروف، یک بار نام یکی فهرست 50 زیباترین افراد مجله People، از عباراتی مانند “افتادن فک” برای توصیف این نمونه استفاده می کند، که اکنون می توانید آن را در آزمایشگاه جدید فسیل در پارک واشنگتن، که پنجشنبه برای عموم باز شد، پیدا کنید.
بازدیدکنندگان می توانند به گذشته سفر کنند و پارک ژوراسیک را در آزمایشگاه در 5437 S. Wabash Ave. که قرار می گرفت در دانشگاه شیکاگو، اما به اتاق های جداگانه جدا شد.
سرنا، استاد مشهور دانشگاه، یک “کاوشگر دائمی” نشنال جئوگرافیک است که فسیل های دایناسورها را در طول سفرهای خود کشف می کند.
سرنا در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: “این یک آزمایشگاه رویایی برای دیرینه شناسان و باستان شناسان است.” این یکی از بزرگترین آزمایشگاههای نوع خود در جهان خواهد بود که برای توان عملیاتی بالای اسکلتهای عظیم دایناسورها طراحی شده است.
آزمایشگاه سرن نمونه های جدیدی دارد که توسط تیم او در صحرای صحرا در سال 2022 جمع آوری شده است.
این مرکز 6000 فوت مربعی همچنین “دایناسورهای مومیایی شده” و بسیاری از رندرهای سه بعدی آن از دایناسورها، دیگر حیوانات ماقبل تاریخ و انسان های هوشمند در اندازه واقعی را نمایش می دهد.
آزمایشگاه فسیل شامل فضای آمادهسازی فسیل و مناطق چند منظوره برای برنامههای اجتماعی است که در آن دانشآموزان و دیگران میتوانند درباره فسیلها و پروژههای نوآورانهای که سرنا و تیمش روی آن کار کردهاند، اطلاعات بیشتری کسب کنند.
بنا بر بیانیه مطبوعاتی دانشگاه، این ساختمان در سال 1921 ساخته شد و قبلاً یک انبار بوده است، اما اکنون به یک “سرزمین عجایب فسیلی” تبدیل خواهد شد.
سرنا با لبخند گفت: (ساختمان) به قدمت دایناسورها نیست، اما تقریباً آنجاست.
سیسیلیا باتلر، رئیس شورای حمایت از شهروندان پارک واشنگتن، گفت: این اولین آزمایشگاه عمومی در نوع خود در جهان است.
باتلر گفت: “این عالی است که بخشی از کار باشیم و چیزهایی را ببینیم و احساس کنیم که در برنامه های علمی تلویزیونی می بینیم.” پل به ما فرصتی برای کار می دهد و همه افراد جامعه بسیار هیجان زده هستند.
سرنا پنجشنبه گفت: «من برای همه مدارس اصلی در هر جهت دعوت کرده ام. دبیرستانهای راهنمایی و راهنمایی، چون میتوانند به تور بیایند، میتوانند برای کارآموزی بیایند، میتوانند بیایند و در سالن قدم بزنند تا استخوانهای مرکز آموزشی را ببینند و کار خود را انجام دهند. و در یک میز دیگر یک دانشجوی فارغ التحصیل است که روی فسیل ها کار می کند. این ایده بود. من فکر میکنم این یک تازگی است – من هیجانزده هستم زیرا آنچه را که دوست داریم و انجام میدهیم به اشتراک میگذاریم.”